Yirminci yüzyılın büyük yıkımlarıyla kapitalist ideolojinin zihinsel-duygusal yaşamda ve kültürde yol açtığı tahribat karşısında biçimlenen eleştirel teorinin önde gelen figürlerinden T. W. Adorno müzik yazılarıyla modern müzik sosyolojisinin en etkili modellerinden birini sunar.

Türkçede ilk kez yayımlanan, Johann Sebastian Bach, Wagner, Schubert, Beethoven, Schönberg vb. besteciler, caz, opera, hafif ve ciddi müzik, müziğin toplumsal işlevi, kültür endüstrisindeki rolü ve açmazları üzerine yazılarını bir araya getiren bu seçki zamanının çok ötesinde düşünebilen T. W. Adorno’nun tavizsiz negatif diyalektiğinin has örneklerini kapsıyor.

“Bir dil olarak müzik katıksız bir ada, dolaysızlığı nedeniyle insan bilgisinin erişimine tamamen kapalı olan, şeyle göstergenin mutlak birliğine yönelir. Müziğin ada yönelik ütopyacı ve aynı zamanda umutsuz çabaları onu felsefeyle ilişkilendirir ki, müzik düşüncesi tam da bu yüzden, öteki her sanat dalından daha yakındır felsefeye.

Günümüzde felsefeyle müziğin ilişkisi üzerine düşünmek müziğin zamansız esasının aslında bir kuruntudan ibaret olduğunun görülmesine yol açacaktır. Sadece tarih, bütün sıkıntıları ve çelişkileriyle gerçek tarih kurar müziğin hakikatini.”

İçindekiler:

- Sunuş / Şeyda Öztürk
- Schubert
- Müziğin Toplumsal Durumu Üzerine
- Dört El Piyano, Bir kez daha
- Diyalektik Besteci
- Caz Üzerine
- Beethoven’ın Geç Dönem Üslubu
- Müziğin Fetiş Niteliği ve Müzik Dinlemedeki Gerileme Üzerine
- Bach’ı Sevenlerine Karşı Savunmak
- Günümüzde Felsefe ile Müziğin İlişkisi Üzerine
- Burjuva Operası
- Yabancılaşmış Başyapıt
- Wagner’in Güncelliği
- Müzik Sosyolojisine Giriş’e Ek

***

"Tout le corps inutile était envahi par la transparence. Peu à peu le corps se fit lumière. Le sang rayon. Les membres dans un geste incompréhensible se figèrent. Et l'homme ne fut plus qu'un signe entre les constellations." Louis Aragon

Yeni kitap yayın sürecimiz devam ederken aralarda kitaplığa kitap girişleri yaparak kısa molalar veriyorum. Ve inceliyorum. Bu süreç beni ruhen besliyor.

"Müzik Yazıları - Bir Seçki" hayli ilginç bir kitap ve yine şaşırtıcı başlıklar var. Yazarı: Theodor W. Adorno. "Schubert" bölümünün başında Louis Aragon'un dizeleri yer almış. Aragon, Dada ve sürrealist akımı. "takımyıldızları"nı da ilginç betimlemiş. Oysa bana romantizmi çağrıştırır. "La rose et le réséda"nın müzikalitesindeki geçişler hoş. Eserleri incelerken (gerçi müziksiz yapamam çalışırken, ailemin ve yakın çalışma arkadaşlarımın bildiği gibi) denk düşüyor böyle. Güzel de oluyor.

Dada dendiğinde de hemen yeni bir dergi girişi yaptım. YKY Sanat Dünyamız 122. Benim için özelliği oğlum Utku, henüz üniversite öğrenciyken bir makalesinin yayınlanmasıydı." Rengigül Ural, 14.12.2020