Açıklama

Emanet Edilmek Güçlü Bir Duygu

Yeni görüştüğümüz sevgili Ebru Sanver Hanım'ın birkaç ay önceki evindeki öğle yemeği davetinde pek güzel konularda sohbet etmiştik. Eşi değerli Haluk Sanver Bey'in zamansız aramızdan ayrılışı ile kendini nasıl güçlü hissettiğinden de konuşmuştuk. Selanik, Makedonya köklerimiz, İskoçya'dan yayılan masonluğun gerekleri, İngiliz kültüründen ülkemize giren kültür, spor, Galatasaray kültürü, Türk-İtalyan ilişkileri, Ord. Prof. Dr. Anna Masala, Boğaziçi ve Koç Üniversiteleri, fahri konsolosluğun gerekleri gibi nice konuda eskileri, büyüklerimizi de yad etmiştik. Sonra rahmetli Haluk Bey'den dolayı bu büyük ve saygın camialara emanet edilmekten bahsetmişti. O sırada da Remzi Bey'in bir kitabından bazı paragrafları okuyordum kendisine.

"Emanet edilmek" konusu fevkalade mühim bir konudur. Bunu babam vefat ettiğinde ulusal ve uluslararası orman botaniği, botanik camiasından biliyorum. Dendroloji. Nihat (Gökyiğit) Bey Amca, "Faik Hocamızın Değerli Emanetleri" diye yazmıştı ve anısına Mamut ağacı töreni düzenlemişti. Diğer kıymetli bilim adamlarımız, bu büyük camiamızın değerli mensupları gibi bizleri onöre etmişti.

Ben, kendimi tıpkı bana "Kıymetli Hanımefendi Kardeşim" diyen sıkça yazıştığımız, Covid-19'dan dolayı seyrek görüşebildiğimiz, sesini her duyduğumda bana huzur veren sofistike, rafine Ebru Hanım büyüğümüz gibi güvende hissederim camialarımla.

Evet, öncelikle içine doğup büyüdüğüm İstanbul Üniversitesi fakülteleri, Royal Botanik Garden Edinburgh, Londra'daki camiamız, Boğaziçi Üniversitesi, Hacettepe Üniversitesi, Dil ve Tarih Coğrafya arkeoloji, güçlü Koç camiam, turizm sektörümüz, Sandoz camiam, yaşadığımız tüm yerli ve yabancı mahalle (yazlık-kışlık) sakinlerimiz, komşularımız, okullarım, Galatasaray, Hasnun Galip 1905 spor oluşumları ve tüm dostlarımız ile kendimi çok ama çok zengin görüyorum. Bu bana güç veriyor, mutlu ediyor.

Annemin vefatında da aynı duyguları yaşadım. Covid-19 gölgesinde bile olsa. Paris'ten Semahat Hanım'dan, Divan İK müdürümüze, Nihat (Gökyiğit) Bey Amca'dan Sennur (Hamamcıoğlu) Hanım'a, Isparta'dan Nihan Demirel Atasagun'a... Dünyanın her neresinde iseler bana güç verdiler.

Hele 1909'da 31 Mart Vak'asında öldürülen Nazım Paşa'mızdan adını alan (ki benim de adım aynı konaktan geliyor) değerli büyüğümüz Nazım Bey ve eşi kıymetli Tülin Hanım beni pek çok duygulandırdılar. Nazım Bey, annem yaşında RC'li kıymetli bir büyüğümüz ve çok üzüldü annemin vefatına tabii. Ayrıca aynı yazlıkta komşuyuz. Nazım Bey'in "Emrinize amadeyiz hanımefendi." sözü gönlüme işledi. Bizden önceki neslin sofistike, rafine yetişmiş insanlarındaki zarafeti örnek alınacak bir nezaket diye düşünüyorum. Böyle güzel insanlarla çevrelenmiş olmak en büyük zenginlik. Allah eksikliklerini göstermesin.

Yine gençlere bir damla faydam olabilir hissi ile kaleme alıverdim.

Saygı ve sevgi ile,

Rengigül Ural, 14.04.2021